Reklamujemy usługi medyczne prawa pacjenta
Nie każdy z nas wie, że jako pacjenci mamy wiele praw. Są one zapisane w Karcie Praw Pacjenta. Mamy zagwarantowane prawo do ochrony zdrowia i życia, a także do równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Ponieważ często nie wierzymy w skuteczność publicznych zakładów opieki zdrowotnej, decydujemy się na skorzystanie z komercyjnych, płatnych świadczeń medycznych. W chwili obecnej dotyczy to najczęściej zabiegów stomatologicznych i chirurgii plastycznej, choć spektrum usług ciągle się poszerza.
Zanim zdecydujemy się powierzyć komuś nasze zdrowie, sprawdźmy, czy niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, z którego usług chcemy skorzystać, wpisany jest do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Możemy to też sprawdzić na stronie internetowej Naczelnej Izby Lekarskiej www.nil.org.pl Powinniśmy również domagać się spisania umowy na wykonanie usługi. Należy w niej dokładnie określić przedmiot umowy, (np. zabieg, któremu mamy się poddać) oraz prawa i obowiązki obu stron. Lekarz musi nas także poinformować o wszystkich możliwych konsekwencjach podjęcia lub zaniechania leczenia.
Jeśli zakład opieki zdrowotnej ma przygotowany gotowy wzorzec umowny, powinniśmy go przed podpisaniem bardzo uważnie przeczytać. Często takie umowy zawierają niedozwolone postanowienia, których listę znajdziemy na stronie internetowej www.uokik.gov.pl. Należy zwrócić szczególną uwagę na różnego typu postanowienia wyłączające lub ograniczające odpowiedzialność świadczeniodawcy oraz te, które regulują sposób ustalenia ceny usługi i konsekwencji zmiany ceny lub niedotrzymania postanowień umowy (tzw. kary umowne). Powinniśmy się domagać określenia w umowie ceny zabiegu lub przedstawienia okoliczności, w jakich cena ta może się zmienić. Pamiętajmy, że zawsze możemy negocjować warunki umowy.
Jeśli mamy wątpliwości związane z umową najlepiej zwróćmy się do miejskiego lub powiatowego rzecznika konsumentów prośbą o skonsultowanie jej treści.
Kiedy poddamy się już zabiegowi, lekarz ma obowiązek udostępnienia nam dokumentacji medycznej związanej z naszym leczeniem. Mamy też prawo do informacji o proponowanych i możliwych metodach dalszego leczenia.
Gdy zostaną naruszone nasze prawa, jako pacjenta możemy złożyć skargę do:
Zanim zdecydujemy się powierzyć komuś nasze zdrowie, sprawdźmy, czy niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, z którego usług chcemy skorzystać, wpisany jest do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Możemy to też sprawdzić na stronie internetowej Naczelnej Izby Lekarskiej www.nil.org.pl Powinniśmy również domagać się spisania umowy na wykonanie usługi. Należy w niej dokładnie określić przedmiot umowy, (np. zabieg, któremu mamy się poddać) oraz prawa i obowiązki obu stron. Lekarz musi nas także poinformować o wszystkich możliwych konsekwencjach podjęcia lub zaniechania leczenia.
Jeśli zakład opieki zdrowotnej ma przygotowany gotowy wzorzec umowny, powinniśmy go przed podpisaniem bardzo uważnie przeczytać. Często takie umowy zawierają niedozwolone postanowienia, których listę znajdziemy na stronie internetowej www.uokik.gov.pl. Należy zwrócić szczególną uwagę na różnego typu postanowienia wyłączające lub ograniczające odpowiedzialność świadczeniodawcy oraz te, które regulują sposób ustalenia ceny usługi i konsekwencji zmiany ceny lub niedotrzymania postanowień umowy (tzw. kary umowne). Powinniśmy się domagać określenia w umowie ceny zabiegu lub przedstawienia okoliczności, w jakich cena ta może się zmienić. Pamiętajmy, że zawsze możemy negocjować warunki umowy.
Jeśli mamy wątpliwości związane z umową najlepiej zwróćmy się do miejskiego lub powiatowego rzecznika konsumentów prośbą o skonsultowanie jej treści.
Kiedy poddamy się już zabiegowi, lekarz ma obowiązek udostępnienia nam dokumentacji medycznej związanej z naszym leczeniem. Mamy też prawo do informacji o proponowanych i możliwych metodach dalszego leczenia.
Gdy zostaną naruszone nasze prawa, jako pacjenta możemy złożyć skargę do:
- Kierownika placówki medycznej,
- Okręgowej Izby Lekarskiej - jeśli naruszenie jest spowodowane przez lekarza,
Biuro Śląskiej Izby Lekarskiej
- Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych - jeśli naruszenie jest spowodowane przez pielęgniarkę lub położną,
Biuro Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych
- Biura Rzecznika Praw Pacjenta działającego przy Ministrze Zdrowia.
Biuro Rzecznika Praw Pacjenta
Dane teleadresowe
Bezpłatna infolinia:
0-800-190-590
Czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00 - 21.00
Bezpłatna infolinia:
0-800-190-590
Czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00 - 21.00
W przypadku, gdy stwierdzimy, że jesteśmy ofiarą błędu medycznego, możemy dochodzić swoich praw trzema różnymi drogami. Najskuteczniejsze jest skierowanie sprawy do sądu cywilnego.
Jest to zazwyczaj jedyna droga, aby otrzymać odszkodowanie, czyli pieniądze na dalsze leczenie. Odszkodowania możemy domagać się, gdy doznamy tzw. szkody majątkowej, czyli:
- uszkodzenia ciała,
- rozstroju zdrowia,
- strat wynikłych z częściowej lub całkowitej utraty zdolności do pracy.
Zadośćuczynienia możemy domagać się także, jeśli uznamy, że wyrządzona nam tzw. szkodę moralną, (np., jeśli poddano nas zabiegowi bez naszej zgody, narażono nas na cierpienia fizyczne i moralne).
Na dochodzenie swoich praw mamy trzy lata. Czas ten liczony jest od dnia, w którym dowiedzieliśmy się o wyrządzonej nam szkodzie. Pozywamy placówkę zdrowia a nie lekarza.
Możemy domagać się:
Na dochodzenie swoich praw mamy trzy lata. Czas ten liczony jest od dnia, w którym dowiedzieliśmy się o wyrządzonej nam szkodzie. Pozywamy placówkę zdrowia a nie lekarza.
Możemy domagać się:
- odszkodowania na pokrycie poniesionych i przewidywanych kosztów leczenia,
- renty, gdy utracimy całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej,
- zadośćuczynienia za doznane krzywdy.
Zanim zaczniemy pisać pozew, warto zgromadzić niezbędną dokumentację medyczną. Zakład ochrony zdrowia ma obowiązek udostępnić pacjentowi zarówno opis choroby, który jest wydawany w momencie opuszczania szpitala, jak i dokumentację wewnętrzną, która pozostaje w szpitalu i jest bardziej szczegółowa.
Pozew składamy do sądu rejonowego lub do sądu okręgowego, w zależności od wysokości żądanego odszkodowania. Zmiany w pozwie możemy nanosić do rozpoczęcia sprawy, ale nawet później, aż do wydania wyroku, możemy pozew wycofać bez zgody pozwanego.
W pozwie należy:
Pozew składamy do sądu rejonowego lub do sądu okręgowego, w zależności od wysokości żądanego odszkodowania. Zmiany w pozwie możemy nanosić do rozpoczęcia sprawy, ale nawet później, aż do wydania wyroku, możemy pozew wycofać bez zgody pozwanego.
W pozwie należy:
- oznaczyć sąd,
- wskazać powoda czyli podać swoje imię, nazwisko i adres,
- wskazać kto jest pozwanym,
- podać wartość żądanej kwoty odszkodowania,
- podać uzasadnienie zgłoszonego żądania, np. koszty dalszego leczenia,
- wymienić składane załączniki, w tym rachunki za leki, badania, leczenie, itp.,
- złożyć podpis.
Można również dołączyć wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych i o zabezpieczenie powództwa.
Poza skierowaniem sprawy do sądu cywilnego, możemy także wystąpić o postępowanie karne. W takim przypadku reprezentuje nas prokurator, chyba, że złożymy oświadczenie, że chcemy być tzw. oskarżycielem posiłkowym. Inną wersją naszego udziału w procesie karnym jest wystąpienie nim w charakterze powoda cywilnego, co jest wskazane, jeśli chcemy dochodzić roszczeń majątkowych wynikających z popełnionego przestępstwa.
Jeśli uważamy, że postępowanie lekarza było sprzeczne z zasadami etyki zawodowej, określonymi w Kodeksie Etyki Lekarskiej lub że naruszył przepisy ustawy o zawodzie lekarza, możemy wnieść skargę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Rozpocznie się wtedy postępowanie wyjaśniające przed Sądem Lekarskim. Rola poszkodowanego ogranicza się tu do złożenia skargi do rzecznika i przesłuchania go w charakterze świadka.
Poza skierowaniem sprawy do sądu cywilnego, możemy także wystąpić o postępowanie karne. W takim przypadku reprezentuje nas prokurator, chyba, że złożymy oświadczenie, że chcemy być tzw. oskarżycielem posiłkowym. Inną wersją naszego udziału w procesie karnym jest wystąpienie nim w charakterze powoda cywilnego, co jest wskazane, jeśli chcemy dochodzić roszczeń majątkowych wynikających z popełnionego przestępstwa.
Jeśli uważamy, że postępowanie lekarza było sprzeczne z zasadami etyki zawodowej, określonymi w Kodeksie Etyki Lekarskiej lub że naruszył przepisy ustawy o zawodzie lekarza, możemy wnieść skargę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Rozpocznie się wtedy postępowanie wyjaśniające przed Sądem Lekarskim. Rola poszkodowanego ogranicza się tu do złożenia skargi do rzecznika i przesłuchania go w charakterze świadka.